Gelmesi gerekli değil mi ? Diye sorulması gerekir. Neden mi ?
Bakın, insan dünyaya ağlayarak gelir, başından acı sert imtihanlar geçerek güçlü kuvvetli hale gelir. Sonra evlenir, yaşadığı sert imtihanlarla donanımlı olduğundan çocukları olursa onları hayata karşı hazırlar, dik durmalarını öğretir. Yani insana verilen sıkıntılar sadece kendisini bağlamaz. Birey bu ağır imtihanlarla olgunlaşıp, evinde zamanı gelince lideri olacağından, imtihanlar yıldırmamalı insanı.
Birde dini açıdan hayatın ağır gelmesine bakalım ;
Ayette geçiyor, "biz sizi canlardan mallardan ürünlerden eksiltme ile imtihan edeceğiz" diyor yüce Yaradan. Yani insan dünyaya gönderiliyor fakat imtihan olunacağı açık açık vurgulanıyor. Bu ama insanla, ama mal, ama sağlık çeşit çeşit yani. Ta ki iyice sabredenler ortaya çıksın ve bu ağır imtihanlar ebedi saadeti kazananları belirlesin. Mesela insan şöyle düşünebilir ; "neden ben" diye ? Halbuki bu soru insanı isyana kadar bile götürüp, maneviyatını bitirebilir. Allah korusun. insan şöyle düşünmelidir ; "en sevgili olan hz. Muhammed (sas) bile döneminin en sert imtihanlarıyla hayatını devam ettirmiştir, eğer Allah sevgilim dediği, sen Olmasaydın âlemleri yaratmazdım hitabına mazhar olan kuluna bile o kadar ağır imtihanlar verdiyse, biz pis kullarını başı boş bırakması normal karşılana bilir mi ?
Çok uzun daha yazarım ama okunmaz diye kısa tuttum, umarım istifade edilir.
