abartmayalım, rahat olalım dedirten durumdur. medresey-i yusufu sindirememiş gitmiş, kendisine daha büyük azap etmiş bir kişinin nesinden niye korkulur. kendisine üstad edindiği şahıs mapus damlarında ömrünü vefa eyledi, kendisi bundan çekinerek hüzünlü gurbet ellerinde oyalandı. zamanın stratejisi belki de bunu gerektirdi.
velhasıl çekinilecek birşey yoktur, hastalığı had safhada olan bir adamın vasiyeti olabilir ancak geri dönmek bu vakitten sonra. hoş gelir sefa getirir. korkuyu amel edinmeyiniz.
