Peygamberimiz (sas) sahabelerle oturuyormuş. Yaşadıkları yer malum çöl ortamı. Bir kare çizmiş ve karenin ortasına nokta gibi bir işaret koymuş. Sonra o noktanın çevresine çizgiler çizmiş. Sahabe merak etmiş. Sonra Efendimiz (sas) anlatmaya başlamış; o kare ecel, o nokta dediğimiz ise insan, o çizgiler ise insanın heva ve hevesleri.
Şimdi arkadaşlar bunlar benim yazdıklarım;
insan hayatını nasıl yaşarsa yaşasın ecel bir gün muhakkak gelecek herkese. Bunda şüphe yok. Ama insan heva ve heveslerinin peşine gitmeye devam eder, kulluk doğru dürüst yapmazsa işi çok zordur hem dünyada hem ahiret yaşantısında.
Sakın ümitsiz olmayın, ama nasuh tövbesiyle Allaha yönelin Allah günahları affedicidir.
Allahın rahmetinden, merhametinden ümidi tastamam kesmek de şirktir.
Ve şirk içinde ölenler cennete hiçbir zaman giremeyecektir.
