albayım, ben geldim. ben, humorsuzun. yüzyılımızı görmüş kant kadar umarsızım. ha-ha, içimizdeki ahlak yasasından eser mi kaldı. kant'cığım sana söylüyorum, albayım sen anla. her şeyin (nasıl oluyor, balkon demirlerine yaslanmanın da mı?) bir yeri ve bir zamanı varmış, albayım. artık gerekli şartlar oluşmadan, sırası gelmeden konuşmak toplumumuzda kati suretle yasaklanmış. gören de oyunlarla yaşıyoruz sanacak. artık oyunlarla da yaşanmıyor. yaşamak, salt bir oyunsuzluk olmuş. olsun. yine anlatmak istediklerimin etrafında dolaşıp asıl meseleye varamadım. çıt.
