fazla sosyal olmayarak bir nebze dahil olduğum grup.
tamam kimseye eyvallahım yok fakat soğuk değilim, gülerim, espri yaparım ama kimseyle yakınlık kurmamaya özen gösteririm. yalnız takılıp yanıma gelenle muhabbet eder, güler eğlenirim. bana soğuk davranana soğuk, sıcak davranana sıcak davranırım. bir insana cidden mesafe koymamın tek yolu giyim tarzı, konuşma stili, kimle çıktığı yada çakıştığı filan değil diğer insanlara ve bana nasıl davrandığıdır. fazla egolu insanlar dışında herkesi eşit görür, bana davrandıkları gibi davranırım. ama en iyisi yalnız takılmak, yalnızlık mutluluktur.
charles mansonun dediği gibi hepimiz rol yapıyoruz. buna bişey ekleyecek olursam üstümüzdeki yorucu rolden kurtulduğumuz 2 an ise ölüm anı ve yalnız kaldığımız zamanlar. insan yalnızca bu 2 anda her şeyiyle içinden geldiği gibi davranabilir.
