Şu an bir kadın uyuyor, benden 8.2 kilometre uzakta. Mutlu ve huzurlu bir şekilde yastığına sarılmış bir şekilde.
Üzerinde benim kapşonlum var, sırf benim kokumu alabilmek için giymiş durumda, mutlu çünkü bu akşam bana iyi
geceler dedi ve benim sesimi duydu, ben ona iyi geceler diyebildim, sesindeki özlemin kokusunu 8.2 kilometre öteden
alabildiğim bir kadın var hayatımda.
hiç ummadığım bir zamanda hayatıma dahil olan bir kadın. Gözlerine baktığımdaiçerisinde galaksileri barındıran bir kadın tanıyorum, daha iyisi var ben ona sahibim, yarın uyanacak, bana gece önerdiği filmi beğenip beğenmediğimi merak edecek, ben uyanana kadar sabırla bekleyecek, günaydın mesajı atmaya çekinecek beni uyandırmaktan endişelenerek. Ben uyanacağım, onun attığı o tek mesajı göreceğim, birkaç harf beni mutlu etmeye yetecek onun
minik elleri o harflere bastı diye, mutlu olacağım çünkü uyandığında ilk işinin telefona bakmasının sebebinin benim ona
atmamı umduğu film ile alakalı yorumumu merak ediyor diye.
Sonra filmi çok beğendiğimi okuyacak. Müzik zevklerimizinde
uyuşuyor olması ona garip gelmeyecek, yüzünde tatlı bir tebessüm olacak. Ben sabahın 6:19'unda ezan sesini dinleyerek huzur buluyorum çünkü hayatımda ilk defa bir kadının adet sancısı beni bu kadar alakadar edebiliyor çünkü, ilk defa telefona
uzanıp baktığımda onun hayat dolu herhangi bir mesajını okumak o an ki sinir bozucu herşeyi yokedebiliyor çünkü. Ben bu yazıyı yazıp, sabahın serinliğine kendi sardığım sigaramı içmeye çıkarken uzun zamandır yaptığım gibi pesimist bir müzik dinleyerek değil, mutlu ve sakin bir şarkı ile çıkacağım hayatımda ilk kez.
Pop müzik bile hoşuma gitmeye başlayacak, kim bilir belki bir şarkı dilime dolanacak, 1 yıl önceki kendimin yanından geçerken şöyle düşünecek "tipine bak, söylediği pop şarkısına bak, müzik zevki sıfır bu gerizekalıda, yazık ona, hiç Angel Vivaldi dinlememiştir bu". Ben o çocuğa bakacağım, gözlerinde okuyacağım bu cümleleri, tebessüm edeceğim ve beni br gerizekalı olarak görmesi hoşuma gidecek. Uzakta olmasına rağmen sıcaklığını kilometreler ötesinden hissedebildiğim bir kadına sahibim, sadece birkaç ay önce sadece filmlerde olabileceğine inandığım ve dalga geçtiğim onlarca duygunun gerçek olduğunu biliyorum artık.
Akşam yurduma giderken hesap vermem gereken ve hesap vermekten zevk aldığım bir kadına sahibim, 5 dakika konuşmasam kalbi pırpır atmaya başlayan bir kadına sahibim, yıllarca çektiğim yalnızlığın her saniyesine şükretmeme sebep olan bir kadına sahibim ve aitim. Öyle ya, sahip olmak ait olmayı gerektirir. Şu an yastığına sarılıp uyuyan küçük bir meleğe sahibim, tüm yaşanmışlıklara inat seviyorum onu, bildiğim tüm gerçeklikleri reddederek seviyorum onu. Kendimle çelişmeme rağmen, beni sadece bir bakışıyla güldürebilen birini seviyorum, üstelik daha iyi bir haberim var, onunda gözlerinde
beni sevdiğini görüyorum.
