öldüğünde muhtemelen "herkes ölür" diye kendi kendime bir süre tekrar edeceğimdir. geçen düşündüm, olayın şokunu atlatana kadar sağduyumu kaybetmememin en iyi yolu bu. "herkes ölür".
işte babama karşı o kadar fazla sevgim, vicdan azabım, nefretim var. aramızda herşey var, o yüzden ölümü çok fena koyacaktır.
düşündüm de annem de aynı. düşüncesi bile insanı delirtiyor. halbuki herkes ölür.
