hayatın insanın önüne getirdiği en buruk ayrılığın kahramanı olan kardeştir. ondan ayrı olmak, onunla 2 seneye yakın küs olmak, her ne kadar 'suç onda, benden özür dilemedi ben mi özür dileyecem ondan ' dese de insan hergün içinde o burukluğu ve üzüntüyü hisseder. onu annenin yanında görüp görmemezlikten gelinse de, içten içe gidip ona sarılmak onu öpmek geçer insanın içinden. hele de evli ise daha çok özler insan. hayatın bir gerçeği olarak bu sadece insanın içinde kalır ve dışa maalesef vurulamaz. acı olan da bu zaten. gel se abim dese sarılsa, geçmişte yaşanan tüm kırgınlıklar bir anda uçar gider. *
