8 aralıkta ayrıldık,o günden beri ne yaptığımı ne içtiğimi nerde olduğumu gerçekten bilmiyorum. ilk defa terkedilmedim ancak ilk defa öncekilerden ayrı sevdim ve yapmadığım bir şey yaptım. kaçmadım hiç ne kadar hatırası olan yer,araç varsa hepsinin içinde yaşıyorum o günden beri. o da sağ olsun tam tekerlek raya oturacakken bir "nasılsın" mesajı tekrar o güne döndürüyor beni. sıfırdan başlamaya çalışıyorum,belki pişmandır dönmek ister diye öylece bakıyorum ama o da yok. resmen öldüm mü diye kontrol ediyor. o kadar teslim olmuşum ki düzenim şaştı resmen başım dönüyor sürekli. dün akşam ilk defa tersledim onu bana derdini anlatıyordu ağlayarak cevabım net oldu. "ben senin dert ortağın değilim. kusura bakma.
buna izin veren bendim bi yandan ve asla izin verilmemesi gereken bi durum. hep kötüyü düşünün çünkü insanlar kötü.
