ondan hoşlandığına eminsin. "ah bi he dese dünyanın en mutlu kişisi ben olurum" diye geçiriyorsun aklından ama o sana yüz vermiyor. hiçbir hoşlanma belirtisi yok. sana karşı herhangi bir cinsel veya başka türlü bir istek göstermiyor. bundan da eminsin. "eğer gerçek hislerimi söylersem şu anki ilişkimizin de içine sçabilirim" korkusu ile yaşıyorsun. buradaki tek soru ve dahi ikilem, acı çekerek o arkadaşlık çerçevesinde yürüyen ilişkiyi sürdürmek mi daha iyi yoksa derdini anlatıp rahatlayıp o kişiyi kaybetmek mi? işte bu sorunun cevabı insanı ürküttüğü için açılmak mümkün değildir karşıdaki kişiye. iki ucu boklu değnek gibi bir şey. her türlü aleyhe sonuçlanacak bir durum. mamafih ben söyleyip kurtulmayı yeğlerim.
