ulusalcı komplo teorisyenlerinin zihinlerinde ürettikleri, sonra da yeni gelinin x'e sarıldığı gibi sarıldıkları fantastik olgudur.
analiz edelim:
"sahte hümanizm"... ne demek olabilir acaba? yani birisi bir şey derken, aslında konuya hümanizm çerçevesinde yaklaşmıyor, ama sanki öyleymiş gibi yapıyor. mesela? nasıl bir cümle? "teröriste bile işkence edilmesin!" denince, böyle bir sahtelik yayılıyor mu acaba şikayetçi arkadaşların burnuna? ha, "teröristler onu bunu katletsin kimse bişey yapmasın polis seyretsin" gibi başka bir cümle söz konusuysa, burada zaten hümanizmin sahtesi bile yok ki! bu başlıbaşına, en az militarist dogmalar kadar anti-hümanist bir laf... yani demem o ki, eğer bir insan hümanist olmadığı halde kendini "hümanistmiş" gibi göstermek isterse, zaten "teröristcilik" oynamaktan kaçınması gerekir...
evet, gelelim o sihirli sözcüğe... neymiş? "teröristcilik"... şimdi, fikirsel platformları terkederek kendi doğrularını şiddet zoruyla dayatanlara terörist, militarist falan gibi sıfatlar takıyoruz... "terörstci" bir çeşit simsar olsa gerek... hani, örgütler arası terörist ticareti yapan biri... işte o adamını rolünü (nasıl oluyorsa) yukarıdaki çapraşık ve anlamsız eyleme girişmiş kişiler oynuyormuş.
yahu arkadaşım, bir insanın "ben militaristim, bireyi değil soyut ve kutsal değerleri savunurum" demek??? yani, bunu dememek için insanlar öyle bir taklalar atıyor ki, has mı has hümanist olan ve olaylara bu çerçevede yaklaşan empati gücü yüksek azınlığa takmadıkları kulp kalmıyor.
ayıptır ayıp! terörü er geç "gerçekten" aşmanız gerektiğinde, bu hümanistliğiyle aklınızca alay ettiğiniz insanların bir nebze etki ettiği oluşumlardan medet umacaksınız... kan kanla yıkanmaz, vicdani temizlik hümanizmin emridir ve ancak empatiyle, sevgiyle, ölçüyle, akılla gelir...
