Umarım beni kandırdığına inandığın için mutlusundur. Günlerce hissettiklerimi inkar edip beni gerizekalı yerine koyduğun için de umarım mutlusundur. Sen benim hayatımdan kısa sürede o kadar şey aldın ki tahmin bile edemezsin. Sen aileni arkadaşlarını kandırdın...
Ben senin ruhsal halini düşünerek günlerce uyuyamadım, yemek yiyemedim. Sen bu hakkın altından nasıl kalkacaksın?
Bana bunları söyleyip canımı mı yakmaya çalışıyorsun dedin günlerce bana. Benim içim yanmış, canım acımış, ben günlerce belki de aylarca yaşayan bir ölü gibiydim. Senin de canın yanmalı.
Çünkü sen beni kandırdın. Ve her seferinde bunu inkar ederek beni daha da çok kandırdın.. Umarım gerçekten hak ettiğin hayatı yaşarsın.
Benim en büyük hatam, kısa sürede sana inanıp güvenmek oldu. Bunun dışında ben bir hata yapmadım. Yaptıysam da hislerime dayanarak... Haksızda sayılmamışım. En başından beri sadece ben haklıymışım. Bir de bana ben o kadar "Karaktersiz" bir adam değilim dedin.
Sen tam tahmin ettiğim kadar "KARAKTERSiZ" çıktın.
Ailene, arkadaşlarına yakışır bir "ADAM" değilsin sen.
Zekisin dedin bana evet ben zekiyim. Beni her kandırışında hiç inanmadım sana.
Her yalan söyleyişinde farklı noktalardan girdin, ilgisizsin dedim "Böyle alışmışım" dedin,
tekrar ilgisizsin dedim "psikolojim yerinde değil, anla beni" dedin. Sen kötü bir yalancısın.
Her şeyden öte sen bana "SENi SEViYORUM" dedin.
Şimdi can acıma sırası sende...
Eyvallah.
