filmler hakkinda uzun uzun yazabilseydim en guzel seyleri bu film icin yazardim. hem de sayfalarca.
---spoiler---
homofobik gorunen babanin aslinda escinsel egilimli oldugunu arabada ogluyla konusurken komsularina saydirirken tahmin etmistim. sonra kasetlerde lester'i izledigi sahnede. son sahnede zaten emin oluyoz. soyle bisi var ya, aldatilmaktan asiri korkanlar aslinda aldatmaya meyilli olanlarmis. biraz oyle.
angela'nin daha once kimseyle birlikte olmadigini, lester'in ugruna vucut yapmaya ugrastigi ve hayatini komple degistirmesine sebep olan seyi yapabilcekken yapamadigi anda ogrenmemiz.
carolyn'in nefret ettigini dusundugumuz emlak kraliyla oteldeyken kral sensin diye bagirmasi. ve son sahnede lester'in gomleklerine sarilmasi.
aslinda ne kadar da gorunmedigimiz gibiyiz. gerek var mi olmadigimiz gibi gorunmeye. bastirdigimiz duygularimizi bu kadar bastirmanin ya da carpitarak disavurmanin bi geregi var mi. goruyoz icinden geldigi gibi davranarak lester nasi guzel bi adama donustu.
---spoiler---
neden bilmiyorum ama bende tam olarak requiem for a dream etkisi yaratti. o bittiginde de salak gibi ekrana bakip kalmistim.
