Üç sene önce Tekirdağ Uçmakdere'de denedim bunu. Tabiki tandem uçuş. Öncelikle kafanıza rahatsız edici bir kask takacak, vücudunuza beygirlere takılan koşum takımlarına benzeyen kayışlar bağlayacaklar. Rüzgar uygunsa siz önde, pilot arkanızda yamaç aşağı koşacaksınız. Bu noktada bütün işi yolcu yapıyor. Rüzgarla şişen paraşütün basıncını ve pilotun ağırlığını taşıyacak ve yerden havalanmayı sağlayacak şekilde koşmanız lazım. Yani araba çeken beygir gibi koşacaksınız. Tam kalmak üzereyken pilot ayaklarını kaldır ve kendini yukarı çek diyecek. işte tam o anda ayaklarını yerden keserken vücudunu da yukarıya doğru çekip arkandaki dar platforma kıçını yerleştirmelisin. Bunu beceremezsen uçuş boyunca kasaptaki tele asılmış hayvan budu gibi sarkacaksın ve bütün ağırlığın omuzlarına binecek, ayrıca seni taşımak zorunda olan pilotu da zorlayacaksın. Bundan sonrası 10 dakika güzel manzara seyretmek, rüzgarın ıslığını dinlemek. iniş sırasında da ilk ayağı sen koyacaksın, çünkü yolcu yere daha yakın. Eğer Uçmakdere'de olduğu gibi kumsala değilde taşlık bir zemine iniş yapılacaksa acaba ayak kırılırmı endişesi yaşayabilirsin. Bir daha denermiyim? Sanmıyorum. Zirveden manzarayı ve uçanları seyretmek sanki daha güzeldi.
