20 gün sonra tam 1 yıl olacak tanışalı.
tanıştık da öyle ha deyince sevgili de olmadık aslında. ama öyle aynı yaşıyorduk ki, aynı şeyleri söyleyip, benzer şeylere gülüp benzer acılardan geçmiştik, aynı kutuplar birbirini iter derler birde, aksine benzerlikler daha da yakınlaştırdı bizi. tamam biraz klişe olacak ama gerçek anlamda ruh ikizimi bulmuştum artık. aynı dili konuşabildiğim bir adamla hayat ne kadar da güzeldi. aynı merhameti, aynı sevgiyi, paylaştığın ne varsa bir o kadarını karşındaki insandan görmek daha değişik bir haz veriyor insana. çünkü anlıyorsun ki boşa değil çabaların, ne verirsen misliyle sana döneceğini bilirsin. önceki hayatlarımızda ikimizde de eksikti bir şeyler, birbirimize benzediğimiz için nerede neyin eksik olduğunu çözmemiz ve tamamlamamız da zor olmadı. çünkü vereceği tepkiyi bile yüksek oranda tahmin edebiliyorsunuz. kendinize nasıl davranılmasını istiyorsanız o şekilde davranıyorsunuz ve karşıdaki kişi bunu çok güzel yorumluyor. gelelim fiziksel benzeşmeye tamam vücut yapısı olarak benzeşiyoruz ikimizde uzun boylu yapılı insanlarız ama yüz olarak çok benzediğimizi düşünmüyorum fakat kolajladığımız fotoğraflarımıza bakarak herkes benzediğimizi söylüyor. ne bileyim güzeldir benzeşmek, hani derler ya "insan ya kendisi gibi olanı sever, Yada kendisinin olmak istediği gibi olanı." biz benziyoruz, olmasını istediğimizi de birbirimizi yönlendirerek tamamlıyoruz. yanlış anlaşılmasın değiştirmek değil geliştirmek adına yönlendirmeler bunlar.
