Sonunuzun The Zoo Story oyunundaki Peter gibi olmasıyla sonuçlanabilecek eylem. Spoiler vermeyeyim izlersiniz belki. Bir keresinde metroda yanıma yaşlı bir amca oturmuştu. Selam bile vermeden başladı oğlunu anlatmaya. Tabii ben idrak edemedim olayı bana mı anlatıyor acaba diye bakınırken durumu kabullenip başımı sallayarak olaya dahil olmuş oldum. Konuşuyor konuşuyor ben kafa sallıyorum gülümsüyorum sonra susuyor beş dakika geçiyor tekrar başlıyor. ineceğim durağa kadar böyle absürd bir iletişim gerçekleştirmiştik. Ha benim domuzluğumdan da değil o kadar konuşmasına tek bir cevap bile vermemek, o sabah dişlerimi fırçalayamadan aceleyle çıkmıştım sakız da atamamıştım ağzıma, "kimseyi rahatsız etmeye hakkım yok o yüzden esnerken bile çok dikkatli olmayalım" düşüncesine kilitlemiştim kendimi. Bu da anıyı bağladığım çok önemli bir kamu spotu mesajı olsun. Buradan duyurmuş olayım efenim.
