hakkında sabaha kadar yazmak, gerekirse burdan atılana dek desteklemek istediğim insan. bugünkü salak kadın programlarından birini sunan salak esra ceyhan'da izledim kendisini. ben de bu tarz programları yapanların da, bu tarz programların da reklam amaçlı yapıldığına inananlardanım. ve gördüğüm yerde zaplarım hemen kanalı. ama kadının derdini anlatmaya çalışması inanılmaz bir şekilde ilgimi çekti. kimse ne yaşadığını, ne düşündüğünü iplemeden asıyo bu kadını. stüdyodaki salaklara -ki birisi ne yazık ki doktordu. boşu boşuna okumuş sanırım ya da okumaktan beyni sulanmış- içinde bulunduğu durumu gayet lisanı münasiple anlatmaya çalışırken resmen astılar kadını!
televizyon denen şeyde gördüğüm 10 insandan 8'i sahtedir benim gözümde bu da beni bağlar, kimseyi enterese etmez. tıpkı o kadının aldığı kararı uygulaması gibi. kadıncağız guatr hastalığından dolayı bir daha bebek sahibi olamıcağını anlatmaya çalışıyo ama stüdyodaki (nolur kusuruma bakmayın ama hepsi birbirnden gerzek) konuklar lafı ağzına tıkıveriyolar kadının. kadın en ince detayına kadar araştırdım, çocuğumun psikolojik gelişimini kötü etkileyecek herşeyden uzak tutmaya çalışıcam, bilimsel destek alıcam diyo ama ne yazık ki kimse tarafından sallanmıyo!!! kadıncağız ''sevmediğim, içimin almadığı, sokaktan geçen bi adamdan mı yapsaydım?'' diyo, ''eeee bu çocuk ilerde şöle olcak da böle olcak da, tırıvırı da, zart zurt!''
insanlara inanmak için, samimi olduklarına inanmak için ne yapmaları gerekiyo acaba da bu kadın yerden yere vuruluyo? yok etikmiş, yok ahlakmış, yok aileymiş!! çocuğun hayatına psikolojik anlamda tecavüz eden reel bir baba, çocuğun kafa kağıdında bir baba isminin yazmasına mı tercih edilmeli?! illa bir babası mı olmalı hayatı zindan eden öz çocuğuna? tuz kuru, sırt pek, karın tok dimi? herkes sallıyo ''aile, baba, psikoloji'' diye! gerçek bir aile öz çocuğunun en önemli yaşlarında ona intiharı mı düşündürmeli tek kaçış yolu olarak yoksa onu büyütmeli mi dışardaki örümcek beyinlilere karşı, hayatın tüm ibneliğine karşı? ama yok çok etiğine düşkün bi milletiz demi? önümüze geleni yatağa atmayı düşünürüz, sırf karı kız kaldırmak için üniversite kafelerinde, kantinlerinde aylak aylak vakit öldürürüz ama bu kadını hudut dışı etmeliyiz diye düşünürüz öyle değil mi?
yahu bırakın hocam bu etik, ahlak, kılı, tüyü ya! önce aynayı bi kendinzie çevirin bakalım ne kadar insansınız! sonra milleti çamura bulamaya kalkın! benim hakkımda da ne düşünürseniz düşünün. çok belli oluyodur bu yazılanlar okununca nasıl boktan (!) bi psikolojiye sahip olduğum dimi ? keşke herkesin gözleri o kadın kadar gerçek baksa! keşke herkes o kadar temiz kalpli olsa!
