Bugün rüyamda Colarado'daydım. Ömrüm boyunca ne gitmişliğim ne görmüşlüğüm vardır colarado'yu. Tutup internetten resimlerine bile bakmadım ömrüm boyunca. Nereden gördüm bu rüyayı bilmiyorum.
Ömrümde gördüğüm en güzel manzaraları gördüm. Afrika savanalarında yetişen büyük baobab(?) ağaçlarını gördüm. Ama o ağaçlar genelde tek başına koca bir ovanın ortasında dururlardı. Gördüğüm yerde ise sıralı olarak bir sürü o ağaçlardan vardı. Bir ağacın bu kadar güzel olabileceğini hiç düşünmemiştim. Sonra bir yol buldum ağaçların arasından büyük bir şelale'ye çıkıyordu. Brezilya ve arjantin sınırında olan o büyük şelale colarado'ya gelmişti. Sonra bir baktım benim için anlamı apayrı olan samsun sahili o şelalenin gerisinde baobab ağaçlarının yanında uzanıyordu. Bu ne garip rüyaydı. Hayatım boyunca orada burada gördüğüm sürekli gitme arzusu içimi yakan manzaralar birbir karşımdaydı fakat yine de bir şeyler eksikti. Bir sürü insan geçiyordu yollardan. Gözlerim onu aradı ama bulamadım. Bakındım bakındım bakındım yok. Evsizler gördüm yol üstlerinde para ile fotoğraf çektiriyorlardı.tuttum ben de bir fotoğraf çektirdim para istediler. Öğrenci olduğumu söyleyince ise hoşgörü ile karşılayıp mazur gördüler. Evsizleri sevdim.
Sonra kırık dökük ingilizcem ile birisi ile tanışmaya çalıştım baktım o da türkmüş. Sevindim ama bir yanım sonra üzüntüye kapıldı. insan bazen her şeyin yabancısı olmayı arzuluyor. Ama olamıyoruz işte. Garipti rüya. Her şey yabancısı olduğum şeylerdi fakat yine de yabancılık çekmiyordum. Bu durum canımı sıktı. Uyandığımda garip bir his vardı gözümde. Merak ettiğim yerlere karşı olan ilgim azalmıştı. Düşündüm de o olmadığı için miydi bütün bunlar? Bilmiyorum. Ne dünya gözümde ne fantastik ne çok güzel yerler.
