mavi bayrağız. 20 30 kişi toplandı ilk köyün orda. sarıları basalım dediler. herkes atına bindi, çöle doğru yol aldı. sıcak çölde at koştururken, kendini grup lideri sanıp ''duuruunn bir şey dicem'' yazıp öne geçmeye çalışanlar falan çıktı ortaya. kimse dinlemiyordu onları. herkes hedefe odaklanmıştı. dombra klibindeki atlılar gibiydik. 20 30 kişi olarak tek hedefimiz vardı, sarıları mahvetmek.
ışınlanma yerinden geçtik ve sarıların topraklarına ayak bastık. 20 30 kişiden bir anda 10 15 kişi kalmıştık. çoğu fake atmıştı. zaten oraya ayak basar basmaz yüksek level çarlarla savaşlar başlamıştı. ölenler yerden kalkamıyordu. 3 dakika geçmedi 4 5 kişiydik. o gaza gelip atların üzerinde tozu dumana katan ekipten eser yoktu. çölde ''alllaaah allahalahlalhl, hücuuum'' nidalarıyla koşan 20 30 kişilik ekipten 4 5 kişi kalmıştı son 3 dakika içerisinde.
en çok da kendini grubun lideri sanıp ''duruun bir şey dicem'' diyen ve siklenmeyen adamı merak ettim. galiba gelmedi şerefsiz. çölde geri vites yapıp kaçtı.
aradan 28 sene geçti. bu ve bunun dışında bir çok anı daha hala aklımda. güzel günlerdi.
