"dilci" olmanın hem güzel, hem de kötü yanları bulunmakta.
bir yandan ösym'nin size sözelci muamelesi yapmasına sinir olursunuz, diğer yandan bilmediği halde "ingilizce biliyorum ben" diyerek saçmalayan insanlara ağzının payını verince haz alırsınız.
bir yandan devlette öğretmenlik haricinde kesin bir yeriniz bulunmadığını düşünüp yeterince ilgi görmediğinizi hatırlarsınız, diğer yandan dili gerçekten bildiğiniz için önünüzün herkesten daha açık olduğunu fark edip sevinirsiniz.
bir yandan okulda en az öğrenci bulunan sınıfta olduğunuz için (belki) güçsüz hissedersiniz, diğer yandan aslında bu şekilde dersi daha verimli şekilde işlediğinizi ve daha çok öğrendiğinizi fark edersiniz.
günlük hayatta yabancı diliniz ile kişilerin yardımına koşabildiğinizde mutlu olursunuz.
arkadaşlarınıza dil konusunda yardım edebilirsiniz (aşırı istirmara da maruz kalabilirsiniz..)
"dilci" olduğunuzu büyüklerinize sürekli açıklamak zorunda kaldığınızda usanabilirsiniz.
altyazı olmadan film izlemenin keyfine varabilirsiniz.
internet ortamında diğer insanlardan çok daha fazla kaynağı anlama fırsatı bulduğunuz için, genellikle onlardan daha fazla şey bilirsiniz.
gerek az önceki maddede belirtilenden dolayı, gerekse ders materyali olarak bir çok farklı konuda metinler kullanıldığı için genel kültürünüz ortalamadan her zaman daha yüksek olur.
uzun lafın kısası; bölümü okurken bazen "ulan, ileride ne yapıcam ben?" diye düşünerek canınızı sıkabilirsiniz, bazen de aslında dili derinlemesine öğrenince hayatınızın nasıl daha eğlenceli hâle geldiğini fark edebilirsiniz.
