arkadaşım yaz dedi geçen gün. söv biraz, seni bıraktı öylece ki haketmiyor mu sanki gibisinden. bende yapmadım. dün matrix izlerken milyonlarca kelimenin ardında saklanan bi cümle çarptı gözüme. "ne olduğunu açıklayamam ama biliyorum." galiba o yüzden onu anlayabiliyorum bende. bana "çok konuşuyosun be, kimse dinlemezki seni o kadar. ne kadar iyi olursan ol sıkıyo işte." demesi gibi. bendeki hissi farkedememesini dert edemiyorum. uzun cümlelerle tanımlayamayışım yüzünden kendimede kızamıyorum. kaldım böyle.
