Bugün bir hikayeden bahsedicem sayın sözlük bu hikayede tek kaybeden var ve onun dışında herkes kazanıyor. Bugün bi elif hikayesi anlatıcam. Tabi ki hikayede bir elif var ve bu elif çok güzel bir şey bir şey diyorum çünkü o bir tanıma sığmıyor. Ve hikayemizde bi erkek var kötü ,yobaz , karaktersiz , kaba , ahlaksız biri bu erkek fakat bi gün olacak ya bi yolun başında karşılaşıyorlar fakat o yola gelene kadar hangi çabalar gösterilmiş hangi virajlar alınmış ama yol bu ya karşılaşmışlar. Bu kötü erkek bu güzel şeyi çok sevmiş ama nasıl sevmek o çetin yolları bi daha geçecek kadar sıfır derecede atletle açılmayan telefon belki açılır diye bekleyecek kadar çok. Fakar bu kötü çocuk bir gün iyi birşeyler yapmak istiyor ve bu güzellik üzülmesin diye ayrılmayı hayatta en çok değer verdiği şeyi koparmak adına sırf o güzellik bozulmasin kalbi sonradan daha çok kırılmasın diye. Fakat güzellik bu iyiliği anlamayacaktır elbette belkide hayatı boyunca anlamayacak ve bu çocuk hep kötü kalacak onun aklında. Ve edebiyat yapma diyecektir belkide telefonda o kötü çocuglğa telefonda başka birini öküz gibi seviyorum diyecektir belkide telefonda fakat çocuk atletle 0 derecede balkondadır çünkü aile adabı gereği babasının yanında konuşamıyordur bu çocuk fakat olsun be der kötü çocuk elif mutlu olsun benle olamıyorsa başka biriyle mutluysa onla olsun der kötü çocuk ama yüreğide durmaz bi daha arar fakat bu seferde git cevabini alır artık yol ayrımına gelinmiştir ve yollar bi miktar alınacaktır fakat bu kötü çocuk elifi hiç unutmayacaktır belki o virajlı kıvrımlı bir yolun tekrar ona çıkacağını düşünür yol alır artık. Yani ne yaptı kötü çocuk iyilik. Keşke yapmasaydı keşke herşey olduğu gibi kalsaydı. Üzülme kötü çocuk aç bi şarkı ve efkarlan sadece o telefonda söylemediklerini yaz sözlüğe hiç kimse okumasın sen yinede yaz. Sevin bu kötü çocuğu o aslında palyançoyu oynuyor fakat kimseye anlatamıyor.
