Kıvanç duyduğunuz ve o kıvancı, hiç bir salaklığın gölgeleyemeyeceğini düşündüğünüz anda, yazarı olduğum sözlükte Aziz sancar üzerine yazılanları okuma gafletinde bulundum.
Niye böyle yaparsınız, anlamıyorum.
Niye böyle "doğaya, bilime ve insanlığa katkılarından, onulmaz derecede kıvanç duyduğum toprakdaşımdır...
bu coğrafyanın da, bilim insanı çıkarabileceğini kanıtladığı için, ayrıca şükranlarımı sunuyorum...
hadi bakalım ibn-i haldun, şimdi de "coğrafya, kaderdir." de de, dinleyelim..." diye kıvandığım insanı, şucu bucu yapmaya çalışırsınız?
insana, hayata, doğaya bu kadar değerli katkılarda bulunan bir toprakdaşınızla kıvanmaktan, daha değerli ne olabilir?
Bir kere de, yalnızca kıvanç duyun, çok rica ediyorum.
