yaşanan bir depremde, kaldığınız enkazın altında zor nefes alırken, kemikleriniz hala daha tek tek kırılırken ufacık bir delikten karanlığa bakıp birinin gelmesini beklerken içeri süzülen fenerin ışığıdır.
Âyinesi iştir kişinin lâfa bakılmaz, Şahsın görünür rütbe-i aklı eserinde demişler ve boşa dememişler...
yani birini oturduğun yerde eleştirirken hiç olmazsa elini vicdanına götür, cüzdanına değil...
