bildiğim en eski fotoğrafımdan en yakın zamanda çekilmiş olanına kadar sıraya koyduğum bir albümüm var. askerlik okul köy gençlik,çocukluk ne gelirse işte aklınıza. baştan sona ya da sondan başa doğru bakarken fotoğraflarda yakınımda olanların bir çoğunun bu gün hayatta olmadıklarını farkettim. değil benden yaşca büyükler kendi akranlarımdan bile bir sürü insan göçüp gitmiş. baba tarafımdan kimse kalmamış zaten alayı ölmüş. oysa ne güzel gülümsemişiz o balkonda kocaman bi aileyiz biz der gibi. yaklaşık 20 kişi saydım fotoğrafta şu an ben dahil sadece 7 tanesi hayatta. ben her memleket izninden dönüşte tanıdığım herkesle helalleşiyorum lan. bi daha ki sefere geldiğimde geride bıraktıklarımın hangisini yerinde bulamayacağım bilemiyorum. aklıma geliyor da,bir gün birileride benim içinde olduğum bir fotoğrafa bakıp işte bu da benim hayatıma dokundu ve öldü der mi acaba ?
