özcü tasavvufun gariplik, belengazlık, mazlumluk ve mahzunlugun, kemerli, tolgalı, taçlı, ve atlı zalimler karşısında yaya kalmış olmanın, onurlu bir isyanı, buruk intizarını dillendiren, derin manası ve tarihsel arkaplanı olan deyislerinden biri olmasina rağmen, günümüzde, özde bir olmasına rağmen birbirini olduren catisma gruplarından, kayıp veren tarafın şerhi haline geldi, heyhat!
"sayılmayız parmak ile
tukenmeyiz kirmak ile
taşramızdan sormak ile
kimse bilmez ahvalimiz"
