affetmeniz gereken bir durum soz konusuysa, ne kadar zaman gecerse gecsin yaraniz kapanmaz.
en yakininizdir, her seyinizi paylastiginizdir. erkek arkadasinizi ilk tanistirip fikrini aldiginizdir. aile dertlerini dinlediginizdir. sabahtan aksama gorusup geceleri msnlerde yazistiginizdir. amerikaya birlikte gidip, birbirinize destek olmus, o zor donemleri birlikte atlatmisinizdir. ama bir ev tasima problemi yuzunden seyehat planinin iptal edilmesi her seyi bozar. kurdugunuz arkadasligin yok olmasina sebep olur.
ve bir gun bir mesaj uzerine 3 sene oldu der, her seyleri unutmaya calisirsiniz; gordugunuzde konusur sicak davranmaya calisirsiniz; o sizi arar, hadi yemege gidelim der, hadi kahve icmeye gidelim, konusalim der ama olmaz. hep icinizi kemiren birseyler vardir. karsi tarafin size eskisi gibi, dostca yaklasimini gorup karsilik vermek istersiniz ancak onu her gorusunuzde, her sesini duyusunuzda aklinizdan o yasadiginiz kavga, edilen beddualar gecer.
ayrica kader midir yoksa isin daha kotusu mudur, bilinmez.. o kisi ile bir ay sonra oda arkadasi olacaginiz kesinlesir. yani zamanin her seyin ilaci olmasi yalanina inanmaktan baska care yoktur. iste bu yuzden zorlarsiniz, o gecen 3 senenin yaraniza ilac olmasina.
