Insan kalabaligindan kurtulup, kendimle başbaşa kaldigim her andır. Boş boş bakarım etrafıma. Sonra anılar canlanır gözümde. Burnumda tuter yokluğu. Yaşanan onca güzel şey, beraber gülüp ağlamalar...
Insan ozluyor. Geçmişi, anıları, asla geri gelmeyecekleri, kaybettiklerini...
