Söylediklerini her hatırladığında anlamsızca gülümsemek ve belki de bir daha hiç bir kelimesine sahip olamayacağını düşündüğünde içine yerleşen acıyı hissetmek iliklerine kadar sonra kendine tesellide bulunmak bir şekilde kaybedecektim zaten diye ama içten içe kabullenememek bunu .Sadece özlemenin bir kısmı bence bu,sustuğum öyle çok şey var ki.
