muazzam bir ortaçgil şarkısı. sözler ölümcül. zaten sözcükler kilitli. bir de yazar yazar derler. müzik başlasın yeter.
bir telefon kadar yakin degilsen cok uzaksin çok diye bağırdım içimden. çok uzaksın çok. uzaklığımızı hep biliyordum. sedece bir an inanmak istedim, tekrar 18 yaşında olmak karlar yağarken çay buğusunu sesine katmak.
telefonumda numaran olsun istemiştim ya ve uydurma bir numara yazmıştım sana. sildim onu o gün. gerçeğini de sildim sonra. aklımda ama. aklımdan da silerim. kendimi tanıyorum.
onlarca gereksiz insan yanında sol yanımda en çok beni kanatan senin bir yerin olması için telefon numarana, sesine ihtiyacım yok. ben sana o kadar büyük bir yer ayırdım ki. bilmiyorsun. bilmene de gerek yok.
sen beni tanımazsın. ama benim yüzdüğüm okyanuslarda çok mürekkep balığı var. gene bir kalem yaparım gene yazarım aşkı baştan sona. gene birini severim aklımdan. aslolan benim. bilmiyorsun.
deniz kızın seninle; herkesin bir özlemi yok, senin var.
o da mum gibi bitiyor.
görmüyorsun.
sadece ışık kalacak geriye biraz ışık sonrası yok.
gelmiyorsun.
