aşk bu.
isteyince gelmeyen, artık gelme tamam istemiyorum deyince bam telinden vuran...
istemeden, bir kabuk gibi sıyrılıp bırakmak zorunda olunan aşkın ardından yaşanan çıplaklığı örtmek istercesine ararken onu bulamamak, ardından yerini doldurmuşken ordan burdan toplanan bez paçavrayla küt diye beliriveren, kurtulmak için yol yordam aradığın karanlık dünyada, aşk...
çevresinde dönüp dolaşıp bir türlü rahatlıkla 'benim' diyemediğin, mutsuz eden.
elini uzattığında soğuk gelen, dokunsan da sanki yitik ülkede, seni tanımayan bile.
soğuk, kimsesiz, karanlık/kırmızı gecelerde kimsenin görmediği, onun bilemeyeceği gözyaşlarının sahibi, aşk.
içini, bir altın kutusuna sokmak istercesine sıkıp sıkıp daha da fazla bir acıyla birden bırakan, her bir hücrede yaşata yaşata sonsuza yaya yaya, boşluğa...
...acımadan, utanmadan, bilmeden aslında, farkında bile olmadan.
akan gözyaşlarının sahibi aşk
lakin öze kızgınlık gözlerin o küçücük deliklerindeki neden.
aptallık.
senin payına mı ki...
güzelliğini yaşayamadan aşkın,
gelen durmadan, bırakmadan yakanı, yakan acı, nefret...
eline batan hançer, çıkarıp atamadığın, atmadığın.
bir o kadar değerli olan.
düşünmeden mutlu yaşamaktansa, mutsuzluğumu aklımın bekçisi yaptım bile
ve
mutlu olup aşkı yaşayamamaktansa, mutsuzum işte.
