evrim kanitlanmaya namusait olan önemli dayanak noktaları içerdiği için radikal teorisyenler hariç diğerleri dini mitlerden kopamamislardir.
ama evrim teorisi, kurucu veya savunucuları ihtiyatlı bir tutum sergileseler bile, yine de dini reddeden bir öz barındırır. zira, dindeki "insan" ontolojik-metafizigik bir fenomendir. hatta kutsaldır, esref-i mahlukattır. organik yapisinin dışında bir ruhu vardır, anlam ve sembollerle cevrilidir.
evrim de ise "insan" tamamen biyolojik bir şeydir. organizmadır. bilimsel incelemeyle kokenine inilebilirdir. celal sengor'un ideal insanıdır yani.
bu baglamda evrimin kabulü yaratılış ayetlerini reddeden bir mahiyet taşır. insan biyolojik varlığına hapsedildigi zaman bu onun hususi bir yaratılışa sahip olmadigina, dolayısıyla mutlak bir yaraticisinin olmayisina açılır. ister istemez mutlak'ın, ezeli ve ebedinin, metafizigin, mit'in reddine yol acar.
evrim materyalisttir ve dine katiyyen isnad edilemez.
ateizme gelince, evrimin bilimsel gecerliligi, bir dinin bilimselliginden fazla degildir. bir ateistin bunu göz onunde bulundurması zaruridir.
