geçenlerde buzdolabını açıp gördüğüm ilk şey olan dost sütü karton kutusuyla birlikte kafaya diktim. bozukmuş.
dikmemle püskürtmem bir oldu. ama varya böyle iğrenç ötesi, leş, lanet, hayattan soğutan, allahın belası bir tat... sadece fiziksel olarak değil psikolojik olarak da felaket kötü olmuştum çünkü 1 2 yudum da yutmuştum. ve o çirkin şey bir şekilde vücuduma girmişti. bir nevi tecavüze uğramıştım. elim ayağım titremişti çirkinlikten. dilimi koparıp atmak istedim.
epey bir zaman aklımdan çıkmadı o tat. haftalarca süt içemedim sonra. her süt gördüğümde o malum olay aklıma geldi.
işte bu filmi izledikten sonra da aynen öyle hissettim. hayata küstüm. haftalarca film izleyemedim.
