Benimdir. Ne yapacagimi bilmiyorum. Surekli kendimi her kosulda psikolojik olarak yetersiz ve yanlis kararlar veren birisi olarak degerlendiriyorum.
Bir şeye sabahleyin x demissem aksam y olabiliyor. Insanlari kirmadan once cok sinirli oluyorum fakat kirdiktan sonra bir pismanlik basliyor ve hakli oldugumu dusunsem bile ozur dileyesim geliyor.
Duygularim ise zaten allak bullak. Bir onu seviyorum gibi geliyor bir digerine karsi hislerim var gibi. Oysa ki aslinda ikisinin bile hayatimda yeri olmayabiliyor.
Bazense kendimle gelin guvey olup islerin dusundugum sekilde gerceklesmesini istiyorum. O sekilde gerceklesmeyinceyse bunalim, depresyon gibi seyler yasiyorum.
