bi gece yakın üç arkadaşımla ruh çağıralım dedik. tanıdık bir teyze vardı bu çağırma işlerinde profesör, bize nasıl çağırdığını anlattı. öncelikle çağırdığında ruh gelmezmiş cin gelirmiş falan gibi şeyleri öğretti. biz de nasıl heyecanlıydık. * sonra gece olunca ışıkları kapattık, odayı ada çayıyla tütsüledik kötü ruhları uzaklaştırırmış. * sonra o kıytırık filmlerde gördüğünüz gibi kağıda yazılmış harfleri yere çember şeklinde dizdik ortaya fincanı koyup iki yanına da evet hayır yazan kağıtları koyduk. en son da tüm bunların etrafına tuzla genişçe bir çember çizdik. gelen cinleri, ruhları çemberin içinde tutarmış, gitmek istemezse başımıza bela olmasın diye. sonra harflerden oluşan ilk çemberin etrafına dizilip gözlerimizi kapayıp tüm ciddiyetimizle ruhlar konusunda kaşarlanmış teyzenin öğrettiği duayı okuduk. bi süre bi bok olmadı parmaklarımız fincanın üzerinde mal mal bekledik sonra fincan kıpırdamaya başladı bizim kızlar da sorular soruyorlardı, işte o çocuk benden hoşlanıyor mu, sevgilimle sonumuz ne olacak gibi aptalca şeyler. gelen cin edepsizin tekiydi ne orospulukları kaldı ne sürtüklükleri. en son moraller down oldu ve ritüeli tamamladık. çok şükür başından beri fincanı benim oynattığımı anlamadılar. o kadar hakaretten sonra beni parçalarlardı. *
