ivedik caddesi üzerinde bulunan bir üst geçitin bir ayağı bu okulun içine girmektedir. fakat içerisine giren o bölüm maalesef tel örgü ile kapatılmıştır.
bu okulu ilginç kılan en önemli özellik; hemen hemen yenimahalle'de ki bütün liseli kavgalarının, bu okulun önünde yapılıyor olmasıdır. biz de çok girdik birbirimize, ordan biliyorum...
ne günlerdi ama onlar. şentepe'nin, demetevler'in ve yenimahalle'nin bütün çakalları o yukarıda bahsettiğim üst geçitin altında dikilir dururlardı. 'benim baktığım kıza sen nasıl bakarsın ulan' diyerek birbirlerini kesenleri bile görmüşlüğüm vardır. artık eskisi gibi değil ama. yani geçerken bakıyorum arada bir, yok öyle çakal-çukal. zaten o çakalların gelme sebepleri okulda güzel kızların varlığındandı. ee bakıyoruz şimdi, nesil bir ufalmış bir ufalmış sormayın.
düşündükçe inanasım gelmiyor. nesil cidden küçülüyor. hani nerde uğuruna dayak yediğimiz, adam kestiğimiz kızlar? 1.40 kızlar var hep...
bir de bu okulla ilgili başka bir anım vardır ki, o da şu şekildedir;
çiğdem vardı, hakkarili. sevgilimin kankası. bahsi geçen okuldaydı o, biz ise meslek lisesinde. ara ara yanına giderdik. o bize hiç gelmezdi ama, malum meslek lisesi. toplasan 20 tane kız çıkmaz. *
neyse işte bu çiğdem, okulun renginin pembe olmasını feci isterdi, pembeyi de aynı derecede severdi zaten. fakat olmadı, çiğdem okuldan mezun olduğunda bile okulun rengi mavi idi. çiğdem'in okuldan mezun olduğu sene, yani o yaz tatilinde okulun dış cephesi komple pembeye boyanmıştı. *
