Arada bir bu ihtimalin aklima geldigi olur. Kesinlikle uzulur ve aglardim elbette.. Ama asla isyan etmemeye calisarak ve oldugumdan daha pozitif dusunerek devam ederdim hayatima. Dua ederdim ve bugunkunden daha fzla zaman ayirirdim sevdiklerime..Inancımı yitirmezdim, umut insanin dayanağıdır cünkü.
