"çok seviyordum çektim vurdum." Bu açıklama erkek kadın fark etmiyor toplumun yüzde yetmişinin falan aklına yatıyor. Zaten hemen hemen tüm kavramları algılamakta toplumsal olarak dev sıkıntı çekiyoruz da sevgiyi algılayış biçmimiz gerçekten çok trajik. Sevgi acı çekmekle eşdeğer görülüyor. Seviyorsan acı çekersin, sürünürsün, hayatın mahvolur ve bunlar çok doğal şeyler diye düşünülüyor. Mesela karşındaki insanın seni sevmesi, senin onun istediği gibi davranman için yeterli sebep. Seviyorum onu ve ne istesem yapacak. Yapmazsan da orospu ya da çocuğu oluyorsun ve tataa nurtopu gibi bir öldürme hakkı.
Sevgi, birinin isteklerine göre davranıp şekillenmeniz, aidiyet duygusuyla alakasız şeylerdir.
Fiziksel olmasa bile hemen hemen bütün ilişkilerde psikolojik şiddetin alası görülüyor. insanlar kendilerine köle arıyorlar resmen. "Kadın dediğin nedir ki? Kadını seveceksin, sikeceksin başka bir şey istemez kadın" diyen "ordinaryüsler" yaşıyor bu ülkede sonuçta. "ya bence iki taraf da birbirini dövebilmeli, kimin gücü kime yetiyorsa" diye normalleştiren bile var. Be gerizekalı erkek güçlü işte.
Tamam öldürmek son raddesi belki ama birbirimizin hayatlarına "sevgi" deyip bu kadar çökmesek keşke. Hayatlarımızdan başka neyimiz var zaten?
