değişim beklemek kadın için de erkek için de mantıklı değildir. ama ortada güzel bir "biz" kavramı var ise bazı yönlerimizi törpülemek ve de ortak noktada buluşup uyum sağlamaya çalışmak daha mantıklıdır. yani "ben buyum! beni böyle kabul et!" diye karşı tarafı kendi benliğinden vazgeçirecek noktaya getirmektense, "ben böyle düşünüyorum. sen ne düşünüyorsun? o zaman böyle böyle yapmak daha mantıklı. senin fikrin nedir?" noktası daha kabul edilebilir bir noktadır. kısacası ortada buluşmaya çalışmak değişmek değil, törpülenmektir. dolayısıyla ilişkilerin ihtiyacı olan şey değişim değil, biz kavramına yakışacak şekilde geliştirilen uyum ve dengedir.