Zeka; sınıfta yüksek sesle espiri yapmaktan çekindiği için kendi kendine mırıldanan öğrencidir. Akıl ise o espiriyi duyup sınıfa kendisininmiş gibi pazarlayan haysiyetsiz, şeref yoksunu öğrencidir. Ve primi hep o yapar. Sonuç olarak şöyle diyebiliriz: Ben zekaya zeka demem akıl başta olmayınca!
