1-vespamın üzerindeyken(moto-hafif-siklet), 2-adalar ve 3-hastalık şeklinde 3 ara bölümden oluşan ,yönetmen ve oyuncu moretti'nin 40.yaşında dönem italyasında(1993) başından gecenleri,izlenimlerini,sinemaya bakışını,italyan kasaba hayatını ya da bazen öylece oturuşunu veya vespasına atlayıp turlamasını; sade,süssüz bir şekilde kamerasına çektiği ve hazır çekmişken belki merak edip izleyen olur diyerek kamunun oyuna sunduğu görüntüler bütünlüğü denebilir fikrimce.
belgesel değil,çünkü rafine bir doğallık yok zira yan karakterlerde oyunculuk tatları var; popüler bir film değil zira girişsel,gelişsel ve sonuçsal bir bütünlük yok,bütünlüğü geç konu yok...ortaya karışık bir bağımsızlık işte...bağlılığı dert etmeyenler için ise seyir zevki olan bir izlengeç..fonda güzel italya görüntüleri de o muazzam kelimeyle tarif etmek gerekirse,evet; cabası...
"...sadece, bir adadan bir diğerine giderken mutluyum..."
...diye yazdı günlüğüne, güneşli bir vapur yolculuğunda.ben de sadece bu söz için bile bu film hakkında iki satır bir şeyler yazılmalıdır diye yazdım işte tam bu satıra.
