Daha da düşünülmesi lazım. bir gece değil, birkaç gece. Birkaç hafta. Ama illa ki gece.
Bir tek düşünmek bu düşünceden vazgeçtirir, çünkü bu çekip gitmekten öte bir şey. Bu aslında asla gidememek. Bu aslında tonla yükün cefası. Ve bu kelime oyunlarından öte. Bu vazgeçişten öte.
Arkandakilerini düşünemiyor musun sen? Kendin için sadece? Çocuklarım var diyen bir insan nasıl yapabilir bunu? Nefretim sana. Nefretin kendine.
Eğer bu kadar nefret ediyorsan hayattan ve kendinden. Eğer inançlı bir insansan. Tabi, şu durumda inanç kalır mı bilmiyorum? Ama eğer zerre kadar bir ahiret inancın varsa, orası buradan çok daha kötü olacak. Burda yaşadığın acıların onlarca hatta yüzlerce mislini yaşayacaksın.
Asla huzura ermeyeceksin. Bu bir lanet. Kurtuluş yok, ölsen dahi.
