ilk 2-3 gün olur mu umudu vardır hala , olayın sıcaklığından hemen irtibat kopmaz hala tek tük konuşulur , ilk 1 hafta dolmadan terk edilen taraf tüm kozlarını sahaya sürer , geri dönüş ihtimali kalmadıysa , tüm kozlar sahaya sürüldüyse terk eden taraf da bu durumdan bıkacak ve irtibat tamamen kopacaktır , ardından cevapsız aramalar , yalvarma mesajları falan başlar ama hepsi cevapsız kalır , cevapsız kalan her mesaj terk edilen tarafın sevgisinden bir parça koparır için için , o da bunun farkındadır ama dönsün yine de unuturum der
bu ilk haftalık süreçte ağlamalar , duvar yumruklamalar , şişenin dibini görmeler , ölsem kurtulur muyum bu acıdan düşüncesi hakimdir
ikinci haftada kriz aşaması bir nebze atlatılmış , durum kritiği yapılmaya başlanmış , ayrılık kabullenilmiş ve sebepleri araştırılmaktadır , ona buna sorulur acaba neden diye , benim yaptığım gibi gelir burada olayları anlatırlar falan önüne gelene , amaç kendi haklı olduğunu ispatlamaktır sadece , yani kendini tatmin etmek ister terk edilen taraf burada , önceki haftada içi oyulan sevgi artık nefrete bırakmaya başlar yerini , içten içe yine de bir umut vardır , her mesaja acaba o mu , acaba insafa geldi mi diye bir hevesle bakarsınız , sonra bir zamanlar sevdiğiniz sarıldığınız o kişinin aslında ne denli vicdansız olduğunu , size söylediği her şeyin yalan olduğunu fark edersiniz , öyle olmasa bile öyle olduğunu düşünürsünüz
üçüncü haftada artık yavaş yavaş hayata dönülür , nefret had safhaya yükselmiştir artık , kesin bu işin arkasında bir bok var diye düşünürsünüz , karaktersizmiş iyi ki kurtulmuşum dersiniz kendi kendinize , çevreniz de sizi böyle telkin eder , sana hatun mu yok be olum replikleri eşliğinde hayata dönüşünüzü kutlarsınız , efkar içkileri yerini keyif içkilerine bırakır
dördüncü hafta ise cenaze haftasıdır , artık durum toparlanmıştır , kişi en güçlü halini almıştır ve kalbinde bir sirkülasyon yaratmak ister , ulan o umursamadıysa ben niye umursayayım der , o benden başkasının dokunmasını göze alıp siktir olup gittiyse ben niye onu unutamayayım der ve eşe dosta haber salar , hem kendi araştırır hem başkasına araştırmasını söyler , sonuç olarak iyi biri illa ki bulunur , iyi olmasa bile o dönemde size zaten iyi gelecektir çünkü 1 ay önce ayrıldığınız sevgiliniz gözünüzde dünyanın en aşağılık insanıdır , bir zamanlar sevdiğiniz insanın yüzü hayal meyal hatrınızdadır , fotoğrafına dahi bakmak istemezsiniz , yaşadıklarınız sanki bir rüya gibi gelir ve cenaze merasimleri başlar , o nefret edilen insan kalbinizin en uzak köşesine , bir gün mezarını ziyaret etmek istemeyeceğiniz kadar uzak bir köşesine gömülür
1 ayın sonunda bir adet kendisine hiçbir şey hissetmediğiniz , bir başkasıyla görseniz bile zerre kanınıza dokunmayacak bir ex sevgili ve bir adet yeni sevgili adayınız vardır
bugün tam 37.gün , biz de 37.günde ayrıldık tam 37 gün üstünden geçti , bugün yeni biriyle buluşacağım ve kıza çılgınlar gibi aşık olduğumu söyleyebilirim , özetle hayat sizi önce üzüyor sonra eskisinden daha mutlu ediyor , üzülün , ayrılınca bol bol üzülün ki hayat yeni bulduğunuz kişide o üzüntünün mükafatını versin size
kız tam net değil henüz , aslına bakarsanız içimdeki his de olumsuz olacak gibi ama umurumda değil , hala hayatımda olduğunu bilmek , en kötü ihtimalle 1 kez daha sesini duyabilecek olmak bile oldukça keyifli *
