kızlar erkeklere göre çok daha duygusal canlılardır. babasızlık bir erkeği hayata karşı savaşmaya zorlar, ekstradan bir motivasyon sağlar. ama kızlar için durum tam tersidir. evrimin bir sonucu olarak kadınlar; kendilerini yanında güvende hissedecekleri, üzüldüklerinde sarılıp ağlayabilecekleri bir erkeğin varlığına her zaman muhtaçlar. bu başta babalarıdır, sonra evlenince bu rolü yavaştan kocaları alır. ama babası ya da kocası mutlaka birisinin olması gerekir. aksi halde duygusal anlamda tatmin edilmemişlik ve oluşamayan güven duygusu kadını agresif, kavgaya meyilli biri haline getirir. özellikle babası sonradan ölmüş kızların yaşadıkları sarsıntı çok daha büyük olur. ve bu boşluğu doldurmak adına hayatlarına giren ilk erkeğe bağlanma, çok fazla değer verme eğilimi gösterirler. yani diyeceğim odur ki babasız kızlar psikolojileri çok hassas kızlardır. onlara karşı çok dikkatli davranmak gerekir, çok çabuk kırılır ve çok çabuk bağlanırlar.
özetle; babasız bir erkek her zaman daha savaşçı olur, ruhu bedenine hep bir 10 beden büyük gelir. ama babasız bir kız kanadı kırık kuş gibidir. hayır duygusala bağlamıyorum gerçekten öyle.
