aslında başlığı (bkz: cumartesi akşamını yalnız, evde babanne koltuğunda dizi izleyerek geçiren insan) olarak girmek istemiştim ama malum karakter sınırı.
bir yanı yaralı insandır. internet paketimin bittiğinden ve bi hafta geçiktirince interneti hemen kesip, ev sahibi paragöz hacı dedeler gibi "ne zaman ödeycen?" diye mesaj atan ttnet ten mütevellit WhatsApp, twitter gibi sosyal mecralara 2 gündür girmiyodum.
bu akşam parasızlığında verdiği mazlumlukla babamı arayıp "bıbıcım kıntırım yık. .s s" dedikten sonra yüklenmesini bekledim ama bi yandanda heyecanlıyım malum cumartesi akşamı hani tarifem yenilendiği gibi mesajlar gelicek, ondan sonra ooo ortam, Taksim ağalar, Beşiktaş meydanlar, alkol, seks, emvayi american pie hayalleri falan filan.
sonuç; lan bir allahın kulu da mesaj atmamış. yalnızlığın göte vurduğu zamanlardan birini yaşıyorum.
birini arıyorum memleketten akrabası gelmiş, diğerinin bu akşam ölesi varmış, bir başkası hastaymış falan filan derken bir tane insan bulamadım.
şuan atv dizisi izleyip, çitos yiyom. zihnimin bir bölümü de varoluş sancısı çekmekte. evet tek istediğim 2 bomonti içip, hava almaktı benden fıroyd yaratmayı başaran insanlığa teşekkürler.
