Takım Tezgah fabrikası olarak tasarlanıp son dakika golüyle liseye dönüştürüldüğünden, ilk mezunlarının kalorifersiz, susuz, elektriksiz koşullarda -20 ila -30 derecede geçen kış aylarıyla, kronikleşen bronşit, zatürre ve romatizmal hastalıklarla, aşırı muhafazakar yönetimin baskıları ve tacizlerinden kaynaklanan ruhsal travmalarla boğuştuğu ve hala ailemin beni bir gençkızken nasıl yatılı gönderdiğine hayret ettiğim okul. Buna rağmen, gençlikte herşey hoşgörülür, hereşey tolere edilir. Sanırım Erciyes'in tüm ihitişamıyla içinden yükseldiği güzelim bozkır sabahları, gün batımları, yatılılığın verdiği dayanışmalar ve Kayseri şehrinde haftasonları yediğimiz muhteşem yemekleri anımsarken içimde tatlı bir nostalji dolaşıyor sadece.
