karakter ve şeref yoksunu orospu çocuklarının yaptığı hede. daha 12 yaşında, hayatımda çalıştığım ilk işin ilk gününde torpil yüzünden kovulmuştum. ulan orospu çocukları altı üstü matbaada getir-götür işleri yapıyordum. daha ilk iş gününde bir çocuk nasıl kovulur? ikinci günde kovsaydınız bari. beni yanlarına çağırıp pardon seni başkasıyka karıştırmışız demişlerdi ve cebime 5 tl koyup kapı dışı etmişlerdi beni. ulan çocuk aklı işte birşey diyemedim ve ağlaya ağlaya gitmiştim. sonradan öğrendim ki yan matbaada ki ustanın yeğenini almışlar.
bunu niye anlattım ona geleyim efenim, aradan geçen yıllar sonra o matbaanın önünden geçtim, ağlaya ağlaya matbaayı terk ettiğim anları düşünürken gözüme matbaanın camına asılı bir kağıt ilişti, kağıtta sahibinden satılık dükkan yazıyordu. sevinsem mi üzülsem mi bilemedim, kapşonumu kapatıp hafif bir tebessüm ederek oradan uzaklaştım.
uzun lafın kısası eğer işverenseniz bu illete bulaşmayın, akrabalarıma veya dostlarıma yaranacağım diye yetimin, mazlumun ahını almayın. işi ehline verin, zaten gerisi çorap söküğü gibi gelir.
