muhteşem bir tespit. kitap okudukça ne tuhaftır ki kitaplardan ve insanlardan uzaklaşılır. zira kitap okudukça çok değerli yazarlarla tanışırsın ondan az değerli yazarı tanıyıca kitaptan uzaklaşırsın. ama insanlardan uzaklaşmak için tek sebep bu değildir. insanları tanıdıkça ve varlığınızın değerini anladıkça insanlardan uzaklaşmak istersizin. onların içinde yerinizin olmadığı anladığınızda içiniz cızlar insanlardan kaçmak istersiniz ama maalesef ki onlarsızda yapılmaz. bakkalda çarşıda heryerde insanlar varlardır. kitap okudukça bilgi sahibi oldukça herşeyin boş olduğunu anlayınca insanlardan uzaklaşmak kaçınılmaz bir esarettir. hür olmak istersiniz ama varlığınız ruhunuzu hapseder.
(bkz: varlığın ruhu haps etmesi)
