Bunun yanı sıra The Beatles, Radiohead ve James Brown, bridge'ın diğer krallarıdır; hatta James Brown'un şarkılarında öylesine güzel düzenlenmiştir ki bridge'in geldiğini anlarsınız.
Bridge, şarkıyı zirveye çıkarır; bridge olmayan şarkılar çabuk yitip gider, bridge şarkının gizli kahramanıdır, nakarat, giriş hepsi bir süre sonra bayar, zihninizin derinliklerinde bridge kalır siz farkında olmasanız da.
Türk popunun -keza Akdeniz popunun- bu kadar zayıf olmasının sebeplerinden biri budur: Bridge yoktur, beceremezler. Serdar Ortaç'ın hayatı buna bağlı olsa sağlam bir bridge çıkaramaz. Ben şu ana kadar tek MFÖ'nün, Fikret Kızılok'un ve Timur Selçuk'un bestelerinde bridge duydum. O çok ayılıp bayıldığımız Sezen Aksu bile bu konuda çok beceriksizdir (veya benim dinlediklerim de yoktu).
Hoşçakal dostum *
Ben gidiyorum. Moderatörlerle atıştık biraz
Büyük ihtimalle silik olucam
Bi daha da dönmem sözlüğe herhalde
Dönersem ilk sana haber veririm
