zafer çığlıkları atmaya ramak kalmışken , tepetaklak olan hislerin, beklentilerin, görüşlerin ve yakınlaşmaların yok olmasıdır. hiç beklemediğiniz bir anda sizi bulduysa eğer bu durum dünyanın en mutsuz insanısınızdır. Hiç bir teselli fayda etmez. Kabul etmek zaten işine gelmezken söylenen , sarf edilen bütün kelimeler tesellilier havada kalır.
işin en kötü yanı ise sürekli kaybeden biriysenız yeni kaybedişlere hala alışık olmamanızdır. Oysa her kaybettiğinizde bir sonraki için daha çok mücadeleci ve daha çok ayakta olacağınıza söz verir buluyorsunuz kendinizi. Bir nevi umut etmek ya da hala küçük bir umudunuzun olması.
Evet yine kaybettim ve yine aynı sonuçlarla yapayalnızım. bulanımdamıyım dibine kadar. ve bütün belirtilerini de yaşıyorum. iştah kapanması, hiç bir şeyden zevk alamamak, bir şey yapmak istememek, iç sesi ile deli gibi dertleşip hüngür hüngür ağlamak. Bulduğu ilk sahilde yıkan bütün hayallerine , kaybedişlerine taş atmak. Kitaplara sığınmak ama okurken hiçbir şey anlamamak.
işin özeti; Yine ve yeniden kaybettim. Umudum kalmadı mı dersiniz? Sanırım kendimi daha o kadar kaybetmedim.
